همانطور که دیدیم، هیچ ماده ای وجود ندارد که برای همه موارد استفاده کاملاً بهترین باشد: هر ماده بسته به کاربردهای آشپزی، نقاط قوت و ضعف خود را دارد.
بنابراین در این پاراگراف می‌خواهیم به شما کمک کنیم تا بهترین قابلمه استیل پریمیر را برای خرید انتخاب کنید.
همچنین نقاط قوت و ضعف هر ماده را خلاصه کنیم تا بتوانید قابلمه یا ماهیتابه بعدی خود را بر اساس استفاده‌ای که می‌خواهید از آن استفاده کنید، انتخاب کنید.
برای خرج کردن و نوع آشپزی که می خواهید استفاده کنید.
قابلمه های آلومینیومی، مزایا: سبک، نگهداری کم، ارزش عالی برای پول، صرفه جویی در انرژی.
معایب: برای نگهداری غذاهای پخته مناسب نیستند، به خصوص اگر اسیدی یا خیلی شور باشند، آلومینیوم نچسب: مراقب ساییدگی روکش باشید و آن را خراش ندهید.
قابلمه های مسی، مزایا: آنها بهترین پخت غذا، به ویژه پخت بسیار یکنواخت را تضمین می کنند، معایب: قیمت بالا (اما پس از آن می توانند راکد باشند)، آنها نچسب نیستند.
قابلمه های فولادی ضد زنگ و آلینوکس، مزایا: بدون نگهداری، ایده آل برای پخت و پز غوطه ور، مقاوم در برابر خوردگی، معایب: مراقب نمک درشت باشید، صرفه جویی کمی در انرژی دارند، آنها حاوی نیکل و کروم هستند.
قابلمه های سنگی و صابونی، مزایا: خاصیت نچسب طبیعی دارند، نیکل و سایر مواد ندارند، معایب: هدایت حرارتی کم، سنگین، در معرض سایش و شوک حرارتی.
قابلمه های آهنی، مزایا: بسیار ارزان، مقاوم، ایده آل برای پخت و پز مانند سرخ کردن و قهوه ای کردن معایب: آنها را نباید شست اما همیشه با روغن درمان کرد، سنگین هستند و در معرض زنگ زدگی هستند.
قابلمه های چدنی، مزایا: مناسب برای انواع پخت و پز و بهینه برای پخت آهسته، مناسب برای همه منابع حرارتی، معایب: آنها سنگین هستند، پوشش می تواند ویژگی های زیبایی شناختی (اما نه عملکردی) خود را از دست بدهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.