یاهی کوهنوردی بومی جنوب هند است که درختان را ریسمان می کند. تندی دانه فلفل از یک ماده بسیار خاص می آید: پیپرین. نسبت این پیپرین در فلفل سیاه معمولاً بین 2 تا 5 درصد است.
اما برخی از انواع فلفل سیاه 50 گرمی تا 9 درصد دارند. و این ماده، پیپرین است که فلفل سیاه را بسیار خاص می کند. نه تنها آن را تند می کند، بلکه حاوی مواد گیاهی بسیار موثر، غلیظ و مفید است.
برای هزاران سال، پیپرین در طب هندی برای درمان بیماری های معده، سرماخوردگی و برونشیت، بی خوابی و حتی وبا استفاده می شود.
در آیورودا، پیپرین به عنوان مسکن نیز شناخته می شود. عصاره فلفل منبع خوبی از ویتامین ها و مواد معدنی مانند ویتامین A، ویتامین B6، ویتامین K، کلسیم، آهن و منیزیم است.
هضم را تقویت می کند، لوزالمعده را تحریک می کند تا آنزیم های گوارشی بیشتری تولید کند و سرشار از آنتی اکسیدان است. تأثیر مثبت آن بر مغز به ویژه به خوبی مورد بررسی قرار گرفته است. پیپرین عملکردهای شناختی شما را از طریق کانال های مختلف عمل بهبود می بخشد.
یکی از اثرات پیپرین افزایش تولید به اصطلاح بتا اندورفین است. اینها مورفین های درون زا هستند یعنی داروهای مسکن که در صورت آسیب و درد به طور خودکار آزاد می شوند.
با این حال، آنها هیچ فرآیند تسکین دهنده ای را القا نمی کنند، بلکه صرفاً احساس را کاهش می دهند. علاوه بر این، باعث ایجاد سرخوشی، شادی و شادی می شوند و تحمل استرس را افزایش می دهند.
بنابراین می‌توانیم با داشتن مقدار زیادی بتا اندورفین، با آرامش بیشتری با استرس روزمره خود روبرو شویم.
دوپامین برای اکثر مردم به عنوان هورمون شادی شناخته می شود. اما همچنین تأثیر قابل توجهی بر انگیزه شما دارد و یکی از مهمترین مواد پیام رسان در مغز شما است.
تضمین می کند که اطلاعات دریافتی پردازش می شوند. این چه ربطی به پیپرین دارد؟ دوپامین در بدن توسط آنزیمی به نام MAO (مونوآمین اکسیداز) تجزیه می شود و متاسفانه اثر خود را از دست می دهد.
پیپرین این آنزیم را مهار می کند به طوری که دوپامین کمتری در نتیجه تجزیه می شود. این بدان معنی است که دوپامین بیشتری در دسترس مغز شما است و از شما حمایت می کند، به عنوان مثال، در تفکر واضح و متمرکز.
در موش‌ها، پیپرین از مرگ نورون‌های دوپامینرژیک (نوعی سلول عصبی) نیز جلوگیری می‌کند. از آنها محافظت می کند زیرا دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است و در نتیجه می تواند از مرگ سلولی جلوگیری کند. برای انسان، تحقیقات مربوطه هنوز ادامه دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.